منتثللغتنامه دهخدامنتثل . [ م ُت َ ث ِ ] (ع ص ) بیرون آرنده ٔ خاک از چاه . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). آنکه خاک از چاه بیرون می آورد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به انتثال شود.
