منتوط

منتوط. [م ُ ت َ وِ ] (ع ص ) درآویخته شونده . (آنندراج ). آویخته شده . (ناظم الاطباء). || جای دور گردیده شده . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). || همراه برنده ٔ شتر کسی برای آوردن خواربار. (آنندراج ). آنکه شتر را برای آوردن خواربار می برد. (ناظم الاطباء).