منداص

منداص . [ م ُ ] (ع ص ) آنکه افزون می کند و پدید می آورد هرچیز بدی را. (ناظم الاطباء): انه لمنداص بالشر؛ یعنی او بسیارآرنده ٔبدی است و درآینده در آن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آنکه پنهانی هجوم می آورد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به اندیاص شود.