مندبیلغتنامه دهخدامندبی . [ م ِ دَ با ] (ع ص ) رجل مندبی ؛ مرد سبک در حاجت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مرد سبک درحاجت و به سرعت برآورنده ٔ آن . (از اقرب الموارد).