مندفن
لغتنامه دهخدا
مندفن . [ م ُ دَ ف ِ ] (ع ص ) پنهان گشته و پنهان . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) : له (لاذخر) اصل مندفن و قضبان دقاق . (ابن البیطار جزء اول ص 15) (یادداشت مرحوم دهخدا). || چاه و هر چیز مانند آن که انباشته شده باشد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). رجوع به اندفان شود.