مندلثلغتنامه دهخدامندلث . [ م ُ دَ ل ِ ] (ع ص ) مرد خودرای سخن ناشنو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بی فکر ورویت در کاری درآینده . || درافتنده با کسی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). رجوع به اندلاث شود.
