مندوسلغتنامه دهخدامندوس . [ م َ ] (اِ) گیاه باباآدم که ریشه ٔ آن در طب به کار است و این نام در کرج متداول است و گویند چون گل آن به لباس چسبد آن را من دوست و سپس مندوس گفته اند. (یادداشت مرحوم دهخدا).
