منذر

منذر. [ م ُ ذِ ] (اِخ ) ابن الجارودبن عمروبن حبیش العبدی (1-61 هَ . ق .) امیر و از بخشندگان بزرگ بود. در عهد رسول اکرم (ص ) متولدشد و در جنگ جمل همراه علی (ع ) بود و علی (ع ) او رابه فرمانروایی اصطخر گماشت ، سپس عبیداﷲبن زیاد به سال 61 هَ . ق . فرمانروایی ثغور هند را به وی داد و او بدانجا درگذشت . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 1070). رجوع به البیان و التبیین ج 2 ص 225 و ج 3 ص 76 و الاصابة شود.