منزغلغتنامه دهخدامنزغ . [ م ِزَ ] (ع ص ) رجل منزغ ؛ آنکه تباهی افکند و برآغالاند مردم را و کذلک رجل منزغة. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آنکه غیبت کند مردم را. منزغة. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
