منسوج باف

منسوج باف . [ م َ ] (نف مرکب ) بافنده . نساج . پارچه باف :
چه خوش گفت شاگرد منسوج باف
چو عنقا برآورد و پیل و زراف .

سعدی (بوستان ).

رجوع به منسوج شود. || زری باف . (ناظم الاطباء).