منشاصلغتنامه دهخدامنشاص . [ م ِ ] (ع ص ) زنی که شوی را از فراش منع کند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ذیل اقرب الموارد). زنی که اطاعت شوهر نکند و او را از فراش خود منع کند. (ناظم الاطباء).
