منصیللغتنامه دهخدامنصیل . [ م ِ ] (ع اِ) سنگی است که بدان کوبند. منصال . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سنگی دراز به قدر یک ذراع که بدان چیزی را می کوبند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نَصیل . (اقرب الموارد).
