منعظلغتنامه دهخدامنعظ. [ م ُ ع ِ ] (ع ص ) هر آنکه آزمند جماع باشد. || فرج باز و فرازکرده شده از غایت شهوت . (ناظم الاطباء). رجوع به انعاظ شود.