منقع

منقع. [ م َ ق َ ] (ع اِ) دریا. || جایی که در آن آب گرد آید. ج ، مناقع. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِمص ) سیرابی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سیری از آب . (از اقرب الموارد). || (ص ) عدل منقع؛ گواه عادل که بس است گواهی او یا ذات یا حکم او. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (مص ) نَقع. سیراب شدن کسی از آب . (از ناظم الاطباء).