منقعةلغتنامه دهخدامنقعة. [ م ِ ق َ ع َ ] (ع اِ) خنور تر نهادنی . (منتهی الارب ). خنوری که در آن دارو رادر آب آغشته کرده می خیسانند. (ناظم الاطباء). ظرفی که در آن دارو یا مویز خیسانند. (از اقرب الموارد).
