مننگلغتنامه دهخدامننگ . [ م َ ن َن ْ ] (اِ) گیاهی باشد که از آن جاروب سازند و به جای نون دوم یای حطی هم به نظر آمده است . (برهان ) (فرهنگ رشیدی )(انجمن آرا) (جهانگیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
