منهتک

منهتک . [ م ُ هََ ت ِ ] (ع ص ) پرده دریده شونده . (غیاث ). پرده دریده شونده و مرد بی پروا که از بی پردگی و رسوایی باک ندارد. (آنندراج ): رجل منهتک ؛ مرد بی پروا که از بی پردگی و رسوایی باک ندارد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) :
گفتن هر یک خداوند و ملک
آنچنان کردش ز وهمی منهتک .

مولوی (مثنوی چ خاور ص 162).