منی
لغتنامه دهخدا
منی . [ م ُ نا ] (ع اِ) ج ِ منیة. آرزوها. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) :
خواب دیدم خواجه معطی المنی
واحد کالالف از امر خدا.
رجوع به مُنیَة و مِنیَة شود.
خواب دیدم خواجه معطی المنی
واحد کالالف از امر خدا.
مولوی .
رجوع به مُنیَة و مِنیَة شود.