مهاتاةلغتنامه دهخدامهاتاة. [ م ُ ] (ع مص ) دادن . (منتهی الارب ). به کسی چیزی دادن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). چیزی فرا کسی دادن . (تاج المصادر بیهقی ).
