مهتجنةلغتنامه دهخدامهتجنة. [ م ُ ت َ ج ِ ن َ ] (ع ص ) نخله که اول بار آورد و نوباوه نماید. (آنندراج ). نخلة مهتجنة؛ خرمابنی که اول بار دهد و نوباوه آورد. (ناظم الاطباء). خرمابن جوانه . (مهذب الاسماء).
