مهراب
لغت‌نامه دهخدا
مهراب . [ م ِ ] (اِخ ) نام پادشاه کابل ، جدمادری رستم ، بدین توضیح که دختر وی رودابه از سیندخت ، زن دستان زال بود و رستم از او بزاد :
من از دخت مهراب گریان شدم
چو بر آتش تیز بریان شدم .
تو را بویه ٔ دخت مهراب خاست
دلت را هُش ِ سام زابل کجاست .
یکی پادشا بود مهراب نام
زبردست با گنج و گسترده کام .
من از دخت مهراب گریان شدم
چو بر آتش تیز بریان شدم .
فردوسی .
تو را بویه ٔ دخت مهراب خاست
دلت را هُش ِ سام زابل کجاست .
فردوسی .
یکی پادشا بود مهراب نام
زبردست با گنج و گسترده کام .
فردوسی .
