مهلکه

مهلکه . [ م ُ ل ِ ک َ ] (ع ص ) مهلکة. کشنده : بعد از آنکه هیچ امید نداشتیم و به دفعات در وقایع مهلکه افتاده بودیم و از جان ناامید گشته به همدیگر رسیدیم . (سفرنامه ٔ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی 174).