مه زاده

مه زاده . [ م ِه ْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مهزاد. شاهزاده . مهترزاده :
نیاید همی بانگ مهزادگان
مگر کشته شد شاه آزادگان .

دقیقی .

شدش پیش با خیل مه زادگان
تن خویش کرد از فرستادگان .

اسدی .

و رجوع به ماده ٔ قبل شود.