مواخمةلغتنامه دهخدامواخمة. [ م ُ خ َ م َ ] (ع مص ) نبرد کردن با کسی در وخامت و گران سنگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نیک نبرد کردن به گرانی . (تاج المصادر بیهقی ).
