مواسم

مواسم . [ م َ س ِ ] (ع اِ) ج ِ موسم . (ناظم الاطباء). ج ِ موسم به معنی فصل و وقت و هنگام . (از یادداشت مؤلف ) : انواع تمتع و برخورداری از مواسم جوانی و ثمرات ملک و دولت ارزانی دارد. (کلیله و دمنه ). و رجوع به موسم شود. || ج ِ موسم به معنی هنگام فراهم آمدن حاجیان . (آنندراج ). || ج ِ موسم به معنی جای گردآمدن در حج . (آنندراج ). || ج ِ میسم (علی الاصل و علی اللفظ میاسم ). (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به میسم شود.