مواقذلغتنامه دهخدامواقذ. [ م َ ق ِ ] (ع اِ) ج ِ موقذ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ موقذ به معنی طرف اندام همچو شتالنگ و زانو و آرنج و دوش . (آنندراج ). و رجوع به موقذ شود.
