مواکب

مواکب . [ م َ ک ِ ] (ع اِ) ج ِ موکب . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || گروههای سواران و لشکرهای سواران . (آنندراج ) (غیاث ) :
منم از نژاد بزرگان ساسان
که بودند شاهان چتر و مواکب .

(منسوب به حسن متکلم یا برهانی یا معزی ).

سلطان کوکبه ای از مواکب لشکر خویش بر اثر او بفرستاد.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 287). و رجوع به موکب شود.