مودود

مودود. [ م َ ] (اِخ ) ابن مسعودبن محمودبن سبکتکین غزنوی . ملقب به شهاب الدوله و مکنی به ابوالفتح ، از سال 432 تا 441 هَ . ق . حکم راند. (یادداشت مؤلف ). وی پس از قتل پدرش مسعود (سال 432 هَ . ق .) به خونخواهی او برخاست و نزدیک غزنه ، عم خود امیرمحمد را شکست داد و پسرش احمد را بکشت . اما از طرف دیگر سلجوقیان نیرو گرفته و مزاحم او بودند. مودود از امرای سایر بلاد برای جنگ با سلجوقیان استمداد کرد و خود برای جنگ با آنان از غزنه حرکت کرد. اما هنوز بیش از یک میل راه حرکت نکرده بود که مبتلا به قولنج شد و به غزنه بازگشت و وفات کرد. (سال 441 هَ . ق .) و رجوع به تاریخ عمومی عباس اقبال و فهرست تاریخ بیهقی چ فیاض و فهرست تاریخ گزیده و فهرست مجمل التواریخ و القصص و فهرست تاریخ سیستان و اعلام زرکلی شود.