موروث گاه
لغتنامه دهخدا
موروث گاه . [ م َ ] (اِ مرکب ) این ترکیب در بیت ذیل از مسعودسعد آمده است به معنی محلی موروث ،ملک موروث ، جائی که به ارث رسیده باشد :
ترا هندوستان موروث گاه است
که از خلقت زمستانش بهار است .
ترا هندوستان موروث گاه است
که از خلقت زمستانش بهار است .
مسعودسعد (دیوان ص 49).