موستردهلغتنامه دهخداموسترده . [ س ُ /س ِ ت ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه موی سر و ریش را تراشیده باشد. (ناظم الاطباء). موتراشیده . || قلندر. || کچل و اصلع. (ناظم الاطباء).
