موصده

موصده . [ ص َ دَ ] (ع ص ) مؤصدة. ثابت و پایدار. پاینده و ثابت . (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به موصدة و مؤصدة شود.
- نار موصده ؛ آتش پاینده و ثابت :
ای نواهای تو نار موصده
زو به هر بندم هزار آتشکده .

(نان و حلوای شیخ بهائی چ سنگی از یادداشت مؤلف ).