موقنه

موقنه . [ ق ِ ن َ / ن ِ ] (از ع ، ص ) موقنة. زن صاحب یقین . (غیاث ) (آنندراج ) :
بود آن زن پاکدین و مؤمنه
سجده ٔ آن بت نکرد آن موقنه .

مولوی .

و رجوع به موقن شود.