مولوزن
لغت‌نامه دهخدا
مولوزن . [ زَ ] (نف مرکب ) مولوزننده . نوازنده ٔ مولو. آنکه مولو می نوازد. آنکه نی یا شاخک جوکیان و کشیشان نوازد. (از یادداشت مؤلف ) :
مرا بینند اندر کنج غاری
شده مولوزن و پوشیده چوخا.
به بانگ و زاری مولوزن از دیر
به بند آهن اسقف بر اعضا.
و رجوع به مولو شود.
مرا بینند اندر کنج غاری
شده مولوزن و پوشیده چوخا.
خاقانی .
به بانگ و زاری مولوزن از دیر
به بند آهن اسقف بر اعضا.
خاقانی .
و رجوع به مولو شود.
