مونتسکیو

مونتسکیو. [ مُن ْ ت ِ ی ُ ] (اِخ ) از فلاسفه و مورخان بزرگ فرانسه است که در ژانویه ٔ سال 1689 م . نزدیک شهر بردو متولد شد ودر 10 فوریه ٔ 1755 م . در پاریس درگذشت . شهرت وی از سال 1721 که کتاب معروف خویش (مکاتیب ایرانی ) را انتشار داد آغاز شد. نویسنده ٔ فرانسوی در این کتاب قوانین و اخلاق و آداب فرانسه را از قول یک نفر ایرانی مقیم پاریس انتقاد کرده است . کتاب دیگر مونتسکیو که سخت معروف است کتابی است در تاریخ روم قدیم و تمدن آن به عنوان «ملاحظاتی در باب علل عظمت و زوال رومیان » که در 1734 م . نگاشت ، لکن شاهکار حقیقی او کتاب «روح القوانین » است و او در آن کتاب که 31 باب است تاریخ عموم ملل قدیم و جدید را از نظر گذرانده و از طرز حکومت هریک اصول قوانین ایشان را استنباط کرده است . مونتسکیو در تألیف کتاب روح القوانین بیست سال زحمت کشیده چنانکه می توان کتاب یادشده را نتیجه ٔ مطالعات دوره ٔ زندگانی وی شمرد. (از ترجمه ٔ تمدن قدیم فوستل دوکولانژ). مؤلف لغت نامه ٔ حاضر، مرحوم دهخدا این کتاب را به فارسی برگردانده است . و رجوع به منتسکیو شود.