مونوپودیک

مونوپودیک . [ م ُ ن ُ پ ُ ] (فرانسوی ، اِ) یکی از دو حالت انشعابات ساقه در نباتات عالی ، و آن وقتی است که جوانه ٔ انتهایی ساقه مرتباً به رشدونمو خود ادامه دهد و در نتیجه رشد جوانه های محوری آن ساقه های فرعی ظاهر گردد، چنانکه در درختان بلوط و کاج و راش دیده می شود. (از گیاه شناسی ثابتی ص 229).