موهوصلغتنامه دهخداموهوص . [ م َ ] (ع ص ) رجل موهوص الخلق ؛ مردی که گویی استخوانهایش در یکدیگر درآمده است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). مُوَهَّص . (ناظم الاطباء).