مؤاراةلغتنامه دهخدامؤاراة. [ م ُ آ ] (ع مص ) منظم کردن و علف خورانیدن دواب در یک جا. (منتهی الارب ). مؤارات . بستن ستور را با ستور دیگر در یک جا و علوفه دادن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
