مؤرسلغتنامه دهخدامؤرس . [ م ُ ءَرْ رِ ] (ع ص ) کار و خدمت گیرنده از کسی . (آنندراج ). || آن که از کسی طلبکار است و خدمت میکند. (ناظم الاطباء). || آن که کشاورز گشته باشد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).
