مؤرف
لغتنامه دهخدا
مؤرف . [ م ُ ءَرْ رِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از تأریف . حد معین کننده در زمین و قسمت کننده . (از آنندراج ). آنکه سنگ و یا علامت دیگری برای تقسیم زمین و تعیین حد قرار می دهد. || آنکه گره می بندد ریسمان را. (ناظم الاطباء). آنکه گره بربندد بر رسن . (از منتهی الارب ).
