مؤزر
لغتنامه دهخدا
مؤزر. [ م ُ ءَزْ زِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از تأزیر. ازارپوشیده . آنکه بدن خود را به ازار می پوشاند. (ناظم الاطباء). رجوع به تأزیر شود. ازارپوشاننده . (آنندراج ). || استوارکننده و مستحکم نماینده . (ناظم الاطباء). قوی سازنده . (آنندراج ) (منتهی الارب ).
