مؤللة

مؤللة. [ م ُ ءَل ْ ل َ ل َ ] (ع ص ) اذن مؤللة؛ گوش تیز و ستیخ . (منتهی الارب ). گوشهای ستیخ کرده . (ناظم الاطباء). گوش تیز یعنی ستیخ و راست کرده . (یادداشت مؤلف ).