موکن

موکن . [ م َک ِ ] (ع اِ) موکنة. (منتهی الارب ). آشیانه ٔ مرغ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آشیانه ٔ مرغ که بر کوه بود یا بر دیوار. ج ، مواکن . (مهذب الاسماء).