موی گیا

موی گیا. (اِ مرکب ) فارسی سنبل هندی باشد و آن بیخ گیاهی است باریک و انبوه و درهم پیچیده وبه غایت خوشبو که در عطریات و دواها به کار برند و به سبب آنکه شباهتی به موی زلف دارد موی گیا خوانند و بعضی گویند بیخ و ریشه ٔ گیاهی است . (از برهان ). نام بیخ گیاهی است خوشبو و در دواها و عطرها به کار برند و شبیه باشد به زلف و آن را سنبل نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری ). نام بیخ گیاهی است خوشبوی که به زلف تشبیه کنند. (آنندراج ) (انجمن آرا). سنبل هندی . سنبل طیب . سنبل الطیب . موی گیاه . (یادداشت مؤلف ) :
لشکر عشق تو گرد دلم ای ترک ختا
حلقه در حلقه ز انبوهی چون موی گیاست .

کمال الدین اسماعیل .