مچرلغتنامه دهخدامچر. [ م َ چ ِ ] (اِ) یک دانه تخم که در جایی نهند تا سپس همیشه مرغ در آنجا تخم گذارد. نشانه . فال . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مچی و مچیل شود.
