مچیل

مچیل . [ م َ ] (اِ) به لهجه ٔ مردم طهران ، تخمی که در جایی نهند تا مرغ همیشه بدانجا تخم نهد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مچی [ م َ ] و مچر شود.