مکارزة

مکارزة. [ م ُ رَ زَ ] (ع مص ) بشتافتن و پنهان شدن در جایی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). || گریختن از چیزی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). کارز عن فلان مکارزة؛ گریخت از فلان . (از اقرب الموارد). || عاجز کردن . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || رها کردن قوم چیزی و اخذ کردن جز آن را. (از اقرب الموارد).