مکاسرةلغتنامه دهخدامکاسرة. [ م ُ س ِ رَ ] (ع ص ) همسایه ٔ دامن به دامن خیمه و سرای به سرای پیوسته . (منتهی الارب ) (آنندراج ). و رجوع به مُکاسِر و مُکاسَرة شود.
