مکاظةلغتنامه دهخدامکاظة. [ م ُ کاظْ ظَ ] (ع مص ) سخت مروسیدن در جنگ .کِظاظ. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ملازمت طولانی و ممارست شدید در جنگ . (از اقرب الموارد).
