ترجمه مقاله

مکافاة

لغت‌نامه دهخدا

مکافاة. [ م ُ ] (ع مص ) پاداش کردن . (منتهی الارب ). پاداش دادن کسی را و مانند کار وی کردن . (از ناظم الاطباء). پاداش دادن . کِفاء. || کفایت کردن کسی را. (از اقرب الموارد). || (اِمص ) کفایت و گویند رجوت مکافاتک ؛ ای کفایتک . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مقابله ٔ نیکی بمثل آن یا افزون برآن . (از اقرب الموارد). و رجوع به مکافات و مکافاءة شود.
ترجمه مقاله