مکاهاةلغتنامه دهخدامکاهاة. [ م ُ ] (ع مص ) با هم نازیدن و فخر کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). همدیگر را فخر کردن و برهمدیگر نازیدن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
